Σημαντικοί Κύπριοι ζωγράφοι δεν ανευρίσκονται ούτε κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας και της Βενετοκρατίας (1192-1570/71), ούτε κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας (1570/71 -1878) γιατί οι συνθήκες που επικρατούσαν δεν επέτρεπαν την άνθηση της τέχνης αυτής. Η κατάσταση βελτιώθηκε κάπως κατά την αγγλική κατοχή της Κύπρου (1878 ) αν και ούτε οι Άγγλοι είχαν επιδείξει οποιοδήποτε ενδιαφέρον για την υποβοήθηση των τεχνών. Όμως η σταδιακή οικονομική και γενικότερη ανέλιξη, αποτέλεσμα της προόδου και των επιτευγμάτων του 20ού αιώνα, επέτρεψε στους Κυπρίους να αρχίσουν να έχουν επαφές με την Ευρώπη και ακόμη να σπουδάζουν μερικοί απ΄ αυτούς στην Ευρώπη. Έτσι, κατά το δεύτερο μισό των 82 χρόνων της αγγλικής κυριαρχίας, μπορούμε να πούμε ότι αρχίζει και η ιστορία της σύγχρονης κυπριακής ζωγραφικής. Και ήδη κατά την περίοδο αυτή εκπροσωπείται με λίγους ζωγράφους, όπως ο Γιάννης Κισσονέργης (1889-1963) και ο Νίκος Νικολαΐδης (1884-1956) ο οποίος ήταν και πεζογράφος και που ασχολήθηκε και με την αγιογραφία. Η επόμενη γενιά των Κυπρίων ζωγράφων, που εργάστηκαν κατά την τελευταία περίοδο της αγγλικής κατοχής και που αρκετοί συνέχισαν και αργότερα, είναι ακόμη πιο σημαντική και έχει να επιδείξει αξιόλογο έργο εμπνευσμένο κυρίως από τον ίδιο τον κυπριακό χώρο, την κυπριακή ιστορία και το κυπριακό τοπίο. Τα κυριότερα ονόματα της περιόδου αυτής είναι ο Αδαμάντιος Διαμαντής (γενν. 1900), ο Τηλέμαχος Κάνθος (γενν. 1910) που έχει και σημαντικό χαρακτικό έργο, ο Γεώργιος Πολ. Γεωργίου (1901-1972), ο Βίκτωρ Ιωαννίδης (1903 -1984), ο Σολωμός Φραγκουλίδης (1902-1981). Παράλληλα, την ίδια ακριβώς περίοδο, εμφανίζεται και η μοντέρνα μορφή της τέχνης, που ξεφεύγει από τα παραδοσιακά πλαίσια, επηρεασμένη από τα σύγχρονα της ρεύματα της Ευρώπης, και που εκπροσωπείται κυρίως από τον Χριστόφορο Σάββα (1924-1968). Οι Κύπριοι καλλιτέχνες που εργάστηκαν και δημιούργησαν πριν από το 1960 είχαν να αντιμετωπίσουν πλήθος δυσκολιών και αντιξοοτήτων. Η μεγάλη και ταχεία ανάπτυξη της ζωγραφικής ήλθε μετά το 1960, δηλαδή μετά την απελευθέρωση της Κύπρου. Ταυτόχρονα οι διάφορες ξένες «σχολές» ζωγραφικής γίνονταν περισσότερο προσιτές και μια στενότερη επαφή με τα ξένα σύγχρονα ρεύματα ήταν τώρα δυνατή. Μεταξύ των τεχνοτροπιών που άρχισαν να εκπροσωπούνται από Κυπρίους καλλιτέχνες ήταν ο κυβισμός,η αφηρημένη ζωγραφική, ο σουρεαλισμός και η ποπ αρτ. Ο πιο παλιός και καταξιωμένος Κύπριος ζωγράφος, Αδαμάντιος Διαμαντής που θεωρείται ο πατέρας της Κυπριακής τέχνης. Έργα του σήμερα υπάρχουν σε ιδιωτικές συλλογές αλλά και στην Εθνική Πινακοθήκη της Λευκωσίας.Ένας άνθρωπος μορφωμένος που εμπνεύστηκε απο την φύση και δημιούργησε έργα σπουδαία με σημαντικότερο τον πίνακα «Ο κόσμος της Κύπρου».Με έργα του όπως:
Οι Φυτεύτριες (1932/33)
Ο κόσμος της Κύπρου (1967-1972)
Οι Λεύκες της Λαπήθου
Στο Πανηγύρι της Παναγιάς του Άρακα
Οι Αμαξάρηδες της Ασμάλτι
Κορίτσια της Πάφου
Αγωνίες
Στο παρακάτω έγγραφο μπορείτε να παρακολουθήσετε συλλογές έργων της Λεβεντείου Πινακοθήκης!